De eerste 7 levensjaren van een kind.

De eerste 7 levensjaren van een kind.

De eerste zeven levensjaren van een kind zijn het belangrijkst. Hierin wordt het fundament gelegd voor zijn verdere leven. Je kan wel zeggen dat de belangrijkste bouwstenen worden gebouwd in deze jaren. Alles wat je kindje meemaakt zal het zich (bijna) niet kunnen herinneren later, maar alle ervaringen worden wel opgeslagen in het lichaam en het zenuwstelsel. Je zou bijna willen zeggen dat je niks fout wil doen deze eerste jaren, maar dat is natuurlijk onmogelijk. Wel kan je ervoor zorgen dat er een gezonde hechting, leefomgeving en fundament is voor je kindje. Een warm en geborgen thuisbasis ik ook heel belangrijk om de groei, zowel fysiek als emotioneel en energetisch te bevorderen.

In deze eerste jaren wordt er vooral “gebouwd” aan het fysiek lichaam. Deze maakt een enorme groei door. En voor die groei is veel nodig zoals,

• Gezonde hechting
• Liefde en geborgenheid
• Veiligheid
• Voeding en water
• Beweging
• Rust
• Grenzen
• Uitdaging

Dit behoort tot de levensbehoefte van een kind. En dit alles gebeurt al tijdens de zwangerschap, en zodra je baby geboren wordt vloeit dit door. In de basis van het groot brengen van een kind, in een gezonde leefomgeving met stabiele ouder(s) komen als deze behoeftes aan bod. En alle tegenslagen die een opgroeiend kind tegenkomt de eerste zeven jaar kan hem vormen en zou hij later hinder van kunnen ondervinden op mentaal vlak. Maar als de basis goed is de eerste zeven jaar, maar ook daarna, zal hij hier makkelijker mee om kunnen gaan.

Het is hierbij wel goed te weten, dat het onmogelijk is om je kind trauma loos* groot te brengen, ze zullen altijd ervaringen opdoen die ze mee zullen dragen, en waaruit weer (negatieve) overtuigingen komen, en dit kan thuis, op school of buitens huis gebeuren. Maar wat ik al schreef, als de basis voldoet, zullen ze hiermee kunnen omgaan, het kunnen verwerken omdat ze zich veilig voelen en dit kunnen bespreken.

Kinderen die niet of weinig van deze behoeftes hebben in hun opgroeien, zullen vertragen of stagneren in hun ontwikkeling. Zowel fysiek als emotioneel, cognitief en energetisch. Het kan dan zijn dat meerdere van de behoeftes niet vervuld worden, waardoor dit ontstaat. Dit zie je vaak bij kinderen die opgroeien met fysiek en emotioneel geweld, verslaving, gebroken gezinnen waarin één ouder al mist in de vroege kinderjaren. Kinderen uit achterstand gezinnen of gezinnen met veel (financiële) problemen of zwak begaafd zijn. Het zijn dan dus vooral kinderen waarin één of beide ouders niet emotioneel stabiel zijn, waar deze behoefte niet voldaan kan worden. En helaas is daar vaak niet genoeg of vooral de juiste hulp voor beschikbaar.

Doordat het lichaam fysiek groeit, groeien ook de andere ontwikkelingen mee, zoals cognitief, sociaal, emotioneel en energetisch. En als je voldoet aan de levensbehoefte van het kind, zal alles ontwikkelen op het tempo van het kind, wat bij hem past. En zal het tegen de leeftijd van 6/7 jaar leerrijp genoeg zijn om te gaan leren en de eerste stappen te zetten in de volgende levenscyclus 7 – 14 jaar.

*Hierbij doel ik op trauma’s zoals, zich niet begrepen voelen, een afwijzing door ouder(s) of juf/meester, andere kinderen etc. Of een gebeurtenis die diepe indruk maakt.

Hierbij doel ik dus NIET op trauma zoals misbruik en mishandeling en zware (emotionele) verwaarlozing.