Een methode die we allemaal wel kennen. Misschien ben je zelf wel met deze methode opgevoed. Vroeger werd hij veelvuldig ingezet om kinderen te laten gedragen en gehoorzamen. Gelukkig wijken steeds meer ouders van deze methode af. Want uit vele onderzoeken is inmiddels wel gebleken, dat het een geen effectieve manier is, en al helemaal niet op de lange termijn. Want wat zeg je eigenlijk tegen je kind als je deze methode aanhoudt?
Straffen
Het geeft een beeld van macht. Jij staat boven je kind, er is geen gelijkheid. Terwijl we juist willen dat kinderen zich gelijkwaardig voelen. Dat de ander niet beter of meer is dan hij.
Je kind zal geen onvoorwaardelijke liefde voelen. Want alleen als hij zich gedraagt, is hij goed en lief. Dit haalt het zelfvertrouwen van een kind naar beneden en een kind kan zich minderwaardig gaan voelen.
Er wordt angst gecreëerd, want wat nou als papa of mama weer boos wordt en straf geeft? Een kind wil niks liever dan zich geliefd voelen, en als er altijd straf volgt op iets wat niet mag en papa/mama boos wordt, dan levert dit veel stress en angst op.
Je kind zal zich afgewezen voelen. Ze vinden mij niet lief, ze houden niet van me.
Want dat is wat er eigenlijk gezegd wordt zodra je een kind straft.
Je kind zal minder vaak eerlijk zijn als het dingen heeft gedaan die eigenlijk niet mogen, want dan volg er straf. Dit wakkert het nog meer liegen ook aan, ze zullen andere dingen ook niet meer eerlijk vertellen of ze gaan dingen verdraaien, allemaal uit angst dat er straf volgt.
Het kan zo zijn, dat als ze wat ouder worden ze please gedrag gaan vertonen, en zullen niet snel ergens tegenin durven gaan of voor zichzelf op durven komen
Als ze wat ouder zijn kunnen ze er ook helemaal tegenin gaan, ze stoppen dan met luisteren en houden zich niet meer aan regels en afspraken. Je bent dan de hele verbinding kwijt en de relatie is beschadigd.
Kort gezegd, het brengt eigenlijk helemaal niks, behalve een verstoorde hechting tussen ouder en kind, en een minderwaardigheidsgevoel van het kind. Wat weer kan lijden tot meer psychische problemen op korte of lange termijn. Ook kan het bijdrage aan een burn out op latere leeftijd en een innerlijk conflict.
Maar moet je dan maar alles accepten wat een kind doet of zegt? Nee absoluut niet, want dan komt ook niet ten goede, daarmee kan je dezelfde dingen creëren zoals hierboven beschreven. Wat een kind nodig heeft is liefdevolle begrenzing vanuit verbinding.
En hier kan ik je bij helpen. Wil je graag weer dat alles in rust verloopt en er weer harmonie is? Maak dan gratis en vrijblijvend een afspraak via het contactformulier.
Belonen
Als je nou heel goed luistert krijg je iets lekkers! Als je een goed rapport hebt krijg je een cadeautje! Je mag een extra koekje, want je hebt je zo goed gedragen.
Er zit een groot verschil tussen een compliment geven en goed gedrag steeds belonen. Er zit ook verschil in beloning. Een medaille krijgen omdat je een wedstrijd wint is een ander facet dan dat je een kind beloont op goed gedrag of bepaalde gedragingen die je wilt ziet.
Je kind belonen met stickers, cadeaus of aandacht leert een kind vooral, dat het altijd iets krijgt als hij luistert of lief en behulpzaam is. Het kan op den duur ook tegen het kind werken als hij een keer iets niet krijgt, terwijl hij zich gedraagt. Dit kan weer kwetsend werken want, he ik deed toch wat er mij gevraagd werd. Hij leert dan ook dat er altijd iets tegenover moet staan bij goed gedrag en dingen geven. Een kind kan hier op den duur ook manipulatief door worden. Alleen als je doet wat k wil, krijg je iets. Dit is toch helemaal niet wat we willen dat onze kinderen gaan doen.
Mag je dan nooit je kind belonen? Tuurlijk wel, als je dit zo af en toe eens doet, kan het je kind juist een boost geven in zijn zelfvertrouwen en dat is alleen maar goed.
Net zoals een compliment geven, maar hier geldt ook, als je dit altijd en op alles doet, gaat de waarde er vanaf en kan je kind zicht gekwetst voelen als het een keer geen compliment krijgt.
Reactie plaatsen
Reacties